تغییرات فصلی جوامع بزرگ بی‌مهرگان کف‌زی رودخانه هراز در ایران

هدف از این مطالعه، ارزیابی رابطه بین کیفیت آب رودخانه و توزیع جوامع بزرگ بی‌مهرگان کف­زی در رودخانه هراز در ایران است. در این مطالعه، جوامع بزرگ بی‌مهرگان کف­زی در امتداد جریان رودخانه در سال 1394 در 9 ایستگاه با سه تکرار با استفاده از سوربر سمپلر (30.5×30.5 cm2) نمونه­گیری شد. برای ارزیابی بیولوژیکی کیفیت آب از شاخص زیستی BMWP، شاخص تنوع Simpson، شاخص غنای گونه­ای EPT و شاخص تشابه Pielou استفاده شد. در مجموع 3781 (بهار 769، تابستان 1092، پاییز 1095 و زمستان 825) نمونه­ از بزرگ بی‌مهرگان کف­زی متعلق به 4 رده، 11 راسته و 16 خانواده شناسایی شدند. کمترین تعداد تاکسون در بهار ثبت شد، درحالی‌که بیشترین تعداد تاکسون در پاییز ثبت شد. ایستگاه 9 کمترین تعداد تاکسون را داشت، درحالی‌که بیشترین تعداد تاکسون در ایستگاه 3 ثبت شد. محاسبه نتایج نشان داد که شرایط کیفیت آب از ایستگاه 1 تا 6 مناسب و میزان قابل‌توجهی از آلودگی آلی در ایستگاه­های 7 و 8 موجود بود و همچنین کیفیت آب ایستگاه 9 نسبتاً ضعیف بود که نشان می­دهد که شرایط رودخانه در این ایستگاه نامطلوب است.